Typographia practica
Miejsce wydania: Hamburg, wydawca: Maximilian-Gesellschaft, rok wydania: 1988, wymiary: 225×323 mm, stron: 358, oprawa: w płótno.
Max Caflisch (1916–2004), szwajcarski typograf i projektant, był cenionym publicystą związanym z magazynem Typografische Monatsblätter, redagowanym w Bazylei. W latach 1962–1981 prowadził pracę pedagogiczną w Kunstgewerbeschule w Zurichu. Równocześnie pracował, z tytułem docenta, w technicznej szkole Graphische Industrie.
Okazała księga zawiera przegląd stonowanej i eleganckiej typografii z czterdziestu lat pracy Caflischa oraz teksty czternastu wybitnych specjalistów, dotyczące jego osoby i twórczości. Rozpoczyna tekst Hermanna Zapfa, typograficznego capo di tutti capi, zatytułowany Max Caflisch i »książka idealna«. Potem piszą Alein Berlincourt, Hans Peter Willberg, Gustaw Stresov, Mirio Romano, Hans Rudolf Bosshard i inni. W niemieckim Antiquario książka kosztuje 100 euro.
Łączenie zainteresowań graficzno-artystycznych i poligraficzno-technicznych nie jest w Zachodniej Europie rzeczą rzadko spotykaną. Max Caflisch był jednak znany jako osoba, której udaje się to robić w wyjątkowo harmonijny sposób. W latach sześćdziesiątych był typograficznym doradcą IBM, a od siedemdziesiątych – kilońskiej firmy Rudolf Hell, przewodzącej w pracach nad dygitalizacją pism drukarskich. Jednocześnie pisywał ciekawe artykuły w fachowych czasopismach, nie tylko szwajcarskich. W 1992 roku udało się uzyskać od niego tekst do wydawanego i redagowanego przeze mnie kwartalnika »Pro Typo«. Ukazał się pod tytułem Program Multiple Master (2/1992), w tłumaczeniu mojej mamy, a dotyczył komputerowego przekształcania formy graficznej pism zapisanych w postaci postscriptowych fontów. Szef fonciarzy amerykańskiej firmy Adobe, znany i pracowity projektant pism Robert Slimbach, został kiedyś zauroczony regularnym, klasycznym duktem odręcznego pisma Maxa Caflischa. Typograf często pisał listy lub opisywał swoje i cudze projekty. Używał ręki, chociaż z komputerem był za pan brat. Charakter pisma Caflischa stał się dla Slimbacha podstawą nowego kroju pisma, zaprojektowanego w dwóch odmianach grubości pod nazwą Caflisch Script. Pierwsze komputerowe fonty Type 1 pojawiły się w Adobe w 1993 roku. Pięć lat później, gdy pracowałem w warszawskiej firmie Sad, miałem przyjemność polonizować Caflisch Script.
Andrzej Tomaszewski
[Szelest kart]
