Kerning to ustawianie odległości między dwoma znakami w celu otrzymania równomiernej szarości tekstu.
Kerning w napisach wersalikowych
Ocena jednolitości obrazu tekstu powinna przede wszystkim brać pod uwagę przestrzeń negatywną: pole powierzchni bieli pomiędzy znakami, ale także biel wewnątrz znaków.
W ocenie odległości międzyliterowych pomaga odwrócenie napisu: wtedy napis przestaje być czytany, a jest odbierany jako zbiór kształtów. Natomiast rozmycie pomaga ocenić jednolitość szrości napisu.
Ustawianie odległości dokonuje się zawsze biorąc pod uwagę trzy litery, a na koniec ocenia się równowagę całego wyrazu.
Kerning w tekście ciągłym
Kerning metryczny jest ustalany przez projektanta fontu i jest on zakodowany w pliku fontu. Istotna jest przede wszystkim liczba par kerningowych zdefiniowanych w danym foncie.
W niektórych programach do składania tekstów dostępny jest także kerning optyczny. Jest to algorytm obliczający w czasie rzeczywistym odleglości między parami znaków na podstawie ich kształtu.
Użycie kerningu optycznego w składanym tekście ciągłym powininno mieć miejsce tylko w ostateczności i dla krótkich tekstów. Właściwszy jest wybór fontu z dużą liczbą par kerningowych o wysokiej jakości i użycie kerningu metrycznego.
Należy pamiętać, że kerning metryczny działa tylko dla jedengo fontu. Kiedy obok siebie pojawią się znaki z różnych fontów, konieczne może okazać się użycie kerningu optycznego lub ręczna korekcja.