Gustav Mori

Das Schriftgießer-Gewerbe in Süddeutschland und den angrenzenden Ländern

Miejsce wydania: Stuttgart, wydawca: Schriftgießerei Bauer & Co., rok wydania: 1924, wymiary: 210×288 mm, stron: XX s. + 80 s. + 19 tabl., oprawa: okładka twarda papierowa.

Historia południowoniemieckich odlewaczy czcionek objęła dwadzieścia jeden miejscowości, w których istniały gisernie. Są wśród nich potężne ośrodki drukarsko-wydawnicze, działające już w okresie inkunabułów, czyli w XV wieku, takie jak Augsburg, Bazylea, Moguncja, Monachium, Strasburg, Stuttgart oraz niewielkie Erlangen, Fürth, Landshut czy Pforzheim. Do książki wklejono dwanaście tablic ze światłodrukowymi reprodukcjami wzorników czcionek oryginalnej wielkości oraz siedem z konterfektami znanych giserów.

Książkę wydrukowano w Hoffmann Buchdruckerei Felix Krais w nakładzie 750 numerowanych egzemplarzy złożonych antykwą Walbauma z odlewni czcionek Bauer & Co. Mój egzemplarz ma numer 206.

Gustav Mori (1872–1950) to jeden z bardziej znanych niemieckich poligrafów, specjalista produkcji czcionek, badacz starodruków, autor kilku monografii z historii drukarstwa. W latach 1921–1949 zasiadał w zarządzie Gutenberg-Gesellschaft w Moguncji.

W 1928 roku zrekonstruował materiał zecerski użyty do składania 42-wierszowej Biblii Gutenberga. Matryce odlewnicze stu dwudziestu siedmiu liter i innych znaków oraz czcionki tekstury B-42 wykonano w giserni D. Stempel AG we Frankfurcie nad Menem. Komplety czcionek trafiły do Muzeum Gutenberga i stały się istotnym elementem rekonstrukcji historycznego warsztatu drukarskiego. Dziełem Moriego jest też faksymilowa rekonstrukcja Canon Missae z Psałterza mogunckiego, wydrukowanego w 1457 roku przez Petera Schöffera i Johannesa Fusta, którzy przejęli założony przez Gutenberga warsztat.

Mori jest autorem katalogu Schriftproben deutscher Schriftgießereien und Buchdruckereien aus den Jahren 1479 bis 1840. Publikacja była przewodnikiem po wystawie wzorników pism w Kunstgewerbe-Museum we Frankfurcie nad Menem w 1926 roku, a później stała się punktem odniesienia dla bibliografów tropiących w europejskich bibliotekach zachowane wzorniki pism drukarskich.

Andrzej Tomaszewski

[Szelest wtóry]