Iskusstvo šrifta. Raboty moskovskih hudožnikov knigi
Miejsce wydania: Moskva, wydawca: Izdatelʹstvo Kniga, rok wydania: 1977, wymiary: 268×343 mm, stron: 188, oprawa: w półpłótno + obwoluta + futerał.
[Ros. Искусство шрифта. Работы московских художников книги. Ang. The lettering art. Works by Moscow book designers. Fr. L’art du lettrage. Œuvres des artistes moscovites. Niem. Schriftkunst. Werke von Moskauer Buchgestaltern.]
Okazały album starannie wydany na barwionym w masie papierze. Blok książki, wyklejki, oklejka oprawy, obwoluta i futerał mają identyczny szarobeżowy kolor. Oryginalny i mocny efekt. Przykłady typografii i grafiki wydawniczej są umieszczone na białych aplach drukowanych kryjącą farbą, aby ilustracje kontrastowały z naturalną szarością stronic. Książka zeszła z maszyn wiedeńskiej drukarni Globus. Wizualnie atrakcyjny album jest zaprojektowany przez Maksima Żukowa. Przegląd twórczości moskiewskich typografów poprzedza esej o sztuce literniczej pióra Jurija Gierczuka.
Ponad czterysta ilustracji dobrze prezentuje dorobek pięćdziesięciu siedmiu grafików. Album zawiera króciutkie biogramy i pokazuje prace żyjących twórców. Zrobiono jednak wyjątek dla kilku nieżyjących, zasłużonych typografów o wielkich nazwiskach, takich jak: Galina Andriejewna Bannikowa, Solomon Benedyktowicz Telingater czy Władimir Andriejewicz Faworski. Mamy tam też inne znane postaci – Faika Szakirdżanowicza Tagirowa, Wadima Władimirowicza Łazurskiego i Nikołaja Nikołajewicza Kudriaszowa. Pokazano kilkanaście prac z lat siedemdziesiątych autorstwa Maksima Georgiewicza Żukowa, absolwenta moskiewskiego Instytutu Poligraficznego. Dzisiaj nazwisko Żukowa otwiera wszystkie drzwi. Jest typograficznym koordynatorem w ONZ, członkiem prestiżowego Art Director Club w Nowym Jorku, delegatem Rosji do ATypI, a przede wszystkim znakomitym projektantem.
Książkę kupiłem w warszawskiej »księgarni radzieckiej« na Nowym Świecie, gdzie polowałem na szachowy podręcznik Panowa i Estrina. Mieli jeden egzemplarz Искусства шрифта, a ja miałem szczęście. Курс дебютов‚ Wasyla Nikołajewicza Panowa i Jakowa Borysowicza Estrina dostałem dopiero w 2006 roku od szachowego druha Sławka Janowskiego. Jęczałem mu, że nie mam. Nie wytrzymał i dał mi w prezencie – wydanie VI z 1980 roku.
Andrzej Tomaszewski
[Szelest kart]