Sztuka tybetańskich ksiąg klasztornych
Miejsce wydania: Warszawa, wydawca: Wydawnictwo Trio, rok wydania: 2009, wymiary: 168×240 mm, stron: 260, oprawa: broszurowa.
Książka Wydawnictwa Trio, które istniało w latach 1992–2016 i specjalizowało się w wydawaniu prac naukowych: historyków, socjologów, kulturoznawców, japonistów, teatrologów itp. Szefową i właścicielką firmy była Bogusława Radziwon, z wielką determinacją starająca się utrzymać na trudnym rynku księgarsko-wydawniczym. Praca Agnieszki Helman-Ważny, absolwentki Wydziału Konserwacji warszawskiej
Księgi z lamaistycznych klasztorów to temat bardzo mało znany, wręcz tajemniczy, jak sama kraina na dachu świata, od wieków żyjąca w izolacji, rzadko odwiedzana przez cudzoziemców. Piśmiennicze artefakty z Tybetu rozsiane są po muzealnych zbiorach reszty świata. Książka z Trio opowiada o pisaniu i drukowaniu ksiąg tybetańskiego buddyzmu, o ich religijnej i społecznej funkcji, a także o odczytywaniu i badaniu zawartości treściowych oraz metodach konserwacji.
Gdy przygotowywałem do druku okładkę tej książki, skorzystałem z okazji i mało znane fotografie o tybetańskim piśmie sylabicznym znalazły się w moim komputerze. Użyłem ich w prezentacji podczas typo-grilla w Łodzi, w willi i ogrodzie Dany Tomczyk-Dołgij oraz jej męża Jurija. Idea typo-grilla była prosta: uczestnicy przygotowali serie slajdów »kulturalno-oświatowych« o swojej pracy, które ze stosownym komentarzem prezentowane były w przerwach pomiędzy obżarstwem i degustacją spirytualiów. Szkoda tych kameralnych spotkań w gronie lubianych osób. Dana jednak zachowała żyłkę krzewicielki wiedzy i lobbuje na rzecz sztuki na fejsbuku.
Andrzej Tomaszewski
[Szelest wtóry]
